Zondag - rustdag ;)

Na voor sommigen een erg korte nacht, moesten we al heel vroeg uit ons bed, want we gingen naar de kerk in Tilburg. Na het ontbijt lazen we psalm 121 en toen moesten we razendsnel naar de bus. Met 9 mensen gingen we naar de Ontmoetingskerk, de anderen bleven thuis en keken met ons mee. Ranil zwaaide in de kerk naar de thuisblijvers. Tijdens de dienst ging het over ‘geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven wie ons iets schuldig zijn.’ We zongen mooie liederen. We mochten een verzoeknummer indienen. Ranil koos voor ‘Ik zal er zijn’ van Sela. Dianne ging spelen en de mensen zongen het lied mee, Ranil konden ze thuis goed horen.

Na de dienst gingen we weer naar Lage Mierde. We dronken wat en kregen een heerlijke koek. Na een poosje gingen we lunchen en daarna hadden we een rustige middag. Sommigen gingen muziek luisteren, anderen speelden een spelletje en sommigen deden een middagdutje.

Natuurlijk moet je op zondagmiddag ook even wandelen. Dat was nog een heel gedoe.want het bospad was erg drassig. Anneke viel bijna om, maar ze werd gered door de begeleiders die haar nog konden tegenhouden. Het was heerlijk weer. De koks liepen een andere weg met Erik, die een moeilijk raadsel had. Een meisjesnaam met een G. Dat was best moeilijk, niemand kon het raden, het antwoord was ….. Regina.

Gelukkig gingen de koks meteen het eten klaar maken toen ze terug waren. Dirk speelde voor ons op zijn mondharmonica. Dat was prachtig. We hebben fijn mee kunnen zingen. Eindelijk was het eten klaar enRanil stelde voor om het Onze Vader te zingen als begin van de maaltijd. Het was een overheerlijke maaltijd, Nasi, sate, kroepoek, uitjes, augurken en als toetje ijs. Na de maaltijd las Ranil over de Heilige Geest. Samen met Dianne legde hij de drie-eenheid uit. Eerst een ijsklontje, dat ijsklontje veranderde door de föhn in water, daarna gingen we het koken toen veranderde het in stoom. Drie keer hetzelfde, maar toch verschillend. Na het zingen van het lied ‘De kracht van uw liefde’ sloot Ranil de maaltijd af met dankgebed. Het werd al wat schemerig en zo langzamerhand ging iedereen zijn bed opzoeken. Vol verwachting voor de nieuwe dag.