Dag 3: vervolg...

Badderen.

Voor veel mensen een heel gewoon ding bij hun ADL (algemeen dagelijks leven). Zo niet voor een aantal deelnemers. Annelies was al in bad geweest en als we een geurverslag konden maken, rook je nu de heerlijke bloemen langs de kant van de weg, waar alle vlinders en bijen op af komen. Ze straalde er gewoon van. Velen van ons lagen al op bed toen rond half twaalf Andre klaar werd gemaakt om aan zijn bad-ritueel te beginnen. Voor die tijd had hij met de vier dames nog het een en ander geregeld. Die voorpret was minstens zo leuk, als het uitvoeren ervan. Hij zag het helemaal zitten. Helaas konden we niet alles tot in detail uitdiepen, want zijn bad-boys kwamen hem halen; het water liep al in het bad. Met een lach van oor tot oor, ging hij mee, zeker wetende dat alles goed zou komen…

Nadat de dames nog een poosje gekletst hadden – ook dat is belangrijk op het kamp – maakten we aanstalten om onze belofte waar te maken. Op het zelfde moment kwam Daan ons halen, om Andre in zijn bad te zien te genieten, vol met schuim. Omdat we niet direct meeliepen, kreeg hij enige argwaan. Ach ja dames…. . Maar deze dames hadden nog enkele grote schalen te vullen met water. Nee niet voor een voetwassing. Het moest van Andre koud water zijn. Eenmaal ons verschuilend achter de deur, met het steenkoude water, had Daan het door en informeerde hij zijn compagnon Dick. Zij waren gauw in de aangrenzende slaapkamer geschoten. Gelukkig konden deze deuren (vanuit de badkamer en vanuit de gang) niet van hun kant op slot. Daar stonden we met onze volle kannen water. En het waren wel twee hele sterke kerels. Met z’n tweeën elk een deur, maar dat lukte op den duur niet meer. Wie niet sterk is moet slim zijn; een drukte de deurkruk met flinke kracht naar beneden, de rest drukte tegen de deur. Op een na….. . Want die kreeg de andere deur, vanuit de gang open, omdat ze het alleen niet meer afkonden tegen onze krachten. Ja en toen ging het los. Koud water over ze heen, waarbij ze nog weg probeerden te komen, de gang in. De een met een schaafwond, de ander nog met zijn door en door nat petje op, waren ze door en door nat. Het plezier vanuit het bad, had ik graag laten horen, lachen en vier schaterende dames; het was een mooi muziekstuk.

Helaas niet voor iedereen. Een aantal al slapende mensen was wakker geworden, die met lodderige ogen de gang op kwamen. Ja helaas, die plezier konden we niet stil houden. Andre stelt er aan het eind van de week een daad tegenover. We wachten af. Maar de bad-boys lieten het er niet bij zitten. Vanuit het bad, waren de schalen natuurlijk snel gevuld. Het was voor ons gelukkig warm water, met als pluspunt de heerlijke Axe-geur van Andre. Ook toen konden we ons niet stil houden. Het waterballet was compleet. Dat we nog heel wat te dweilen hadden, deed daar niets aan af, ook niet dat we droge kleren aan moesten trekken en hoopten dat onze kleding morgenvroeg weer droog zou zijn, op het wasrekje. Bij Andre hebben we nog wat extra Axe in het bad gegoten, want er kwamen wat borstharen boven drijven…. We hebben hem heel stil, alle vier nog goede nacht gewenst en voordat we de deur dicht hadden sliep hij al.